Historia Zespołu Szkół Technicznych Nr 2 im. M. Batko w Chorzowie
Zespół Szkół Technicznych Nr 2 im. M. Batko jest jedną z najstarszych szkół zawodowych w Chorzowie. Jego początki tkwią w schyłkowym okresie dziewiętnastego wieku. Wtedy to w roku 1888 założona została w ówczesnej Królewskiej Hucie przez Stowarzyszenie Rzemiosła „Gewerbeverein” szkoła zawodowa o charakterze dokształcającym dla uczniów pracujących w rzemiośle i przemyśle. Szkoła obejmowała dwa oddziały, do których zapisanych było 80 uczniów, a nauka odbywała się tylko w niedzielę. W dziesięć lat później a więc w 1898 r. szkołę przejęły władze miejskie. Liczyła ona już 8 klas i 249 uczniów, a nauka odbywała się trzy razy w tygodniu po dwie godziny, w tym raz w niedzielę. W 1913 r. uchwalony został przez Magistrat i Radę Miejską statut szkoły. Według niego do szkoły tej zobowiązani byli uczęszczać wszyscy młodociani zatrudnieni w przemyśle do lat 18 oraz uczniowie rzemiosła (tzw. terminatorzy) bez względu na wiek przez cały czas trwania nauki zawodu. Dyrektorem szkoły był Niemiec Leonard Wanke. Po plebiscycie i po przejęciu w czerwcu 1922 r. administracji na Górnym Śląsku przez władze polskie placówkę jako Dokształcającą Szkołę Zawodową podporządkowano Wydziałowi Oświecenia Publicznego w Katowicach. Szkoła odegrała w okresie po plebiscytowym doniosłą rolę repolonizacyjną. Według rozporządzenia Wydziału Oświecenia Publicznego w Katowicach z dnia 20 lipca 1925 r. szkoła działała w oparciu o jednolite dla wszystkich szkół dokształcających plany i programy nauczania. Rozkwit szkoły w okresie międzywojennym przypadał na przełomie lat 20 i 30, gdy dyrektorem szkoły był Teodor
Historia Zespołu Szkół Technicznych Nr 2 im. M. Batko w Chorzowie
Zespół Szkół Technicznych Nr 2 im. M. Batko jest jedną z najstarszych szkół zawodowych w Chorzowie. Jego początki tkwią w schyłkowym okresie dziewiętnastego wieku. Wtedy to w roku 1888 założona została w ówczesnej Królewskiej Hucie przez Stowarzyszenie Rzemiosła „Gewerbeverein” szkoła zawodowa o charakterze dokształcającym dla uczniów pracujących w rzemiośle i przemyśle. Szkoła obejmowała dwa oddziały, do których zapisanych było 80 uczniów, a nauka odbywała się tylko w niedzielę. W dziesięć lat później a więc w 1898 r. szkołę przejęły władze miejskie. Liczyła ona już 8 klas i 249 uczniów, a nauka odbywała się trzy razy w tygodniu po dwie godziny, w tym raz w niedzielę. W 1913 r. uchwalony